Kadınların çilesi mi hep ağlamak. Mutlu olmak onlara haram mı. Cenneti anaların ayaklarına seren Rabbim. Erkekler tarafından üzülsün diye mi dünyaya geldiler. Ağır işçi olan kadınlar.. Erkekler eve geldiğinde.
-Bugün ne iş yaptın. Ev de iş mi var. neden ben den habersiz gittin bunun gibi sözlerle kadınları taciz ediyorlar.
Bu yetmemiş gibi aldatılan yine kadınlar. Cicim ayları bittikten sonra erkekler,
kendilerini dışarda mutlu edecek arayışlara giriyorlar. Evde ki eşi, çocuklarını doğursun. Onları büyütmek için uğraşsın. Ev işleri hiç bitmez. Gömleğinin biri ütüsüz olsa olmayacak hakaretler. Kadınlar buna layık mı. Severek büyük bir aşkla evlendikleri eşlerini birzaman sonra hizmetçi gibi görüyorlar.
Neden fedakarlık hep kadınlara kalıyor. Hem yaptıkları yetmiyor gibi, birde
çoğu kadınımız dayak yiyor. Kadınlarımızın maddi olanakları yok. Hep
ezilen onlar mı olacak. neden mutlu olamıyoruz. neden özgürlüğümüz elimizde değil.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
