Biz iyi çocuklarız hakim bey;
Kimseye zararımız yok üstelik geçmişte yaptık ufak hatalar ama akıllandık hakim bey,çok akıllandık.
Kısacası bitirdiler bizi,değer verdiklerimiz,dost bildiklerimiz bizi bitirdi hakim bey.
Şimdi konuşacak olsam,müebbet yer kelimelerim.
Ben onun kirpiklerinde astım gençliğimi,ölmedim. Gözyaşlarında ki okyanusa bıraktım bedenimi. Her göz kapaklarını kapatışında bir karanlık çöktü tepeme. Her göz kırpışında bir fırtına misali savurdu tüm hayallerimi.
Şimdi soracak olursan hakim bey;
Öldürdüm onu.
Önce hayallerimde.
Sonra anılarda,fotoğraflarda.
Umudu kelepçede arayan bir insanım artık,dışarısı çok boktan.
Çok hayal kurduk,fakat hiç biri olmadı.
Özgürlüğü nefret ettiği şehirden ibaret sayanlar,ceza evini hiç görmemiş kişilerdir hakim bey.
Ceza evi demişken hakim bey.
Bilirmisin soğuk olur?
Gün ışığı bile fayda etmiyor avuç içlerimi ısıtmaya.
İntihara meyilliyim bu gece hakim bey.
Özgürlüğümü bıraktığım mahallemin dar agacına asıyorum kendimi.
Çünkü ben seviyordum.
O gidiyordu.
Bu aşkın katili ben değilim hakim bey..
Kayıt Tarihi : 6.5.2016 11:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!