Biz İnsanoğlu Şiiri - Mustafa Akkkuş

Ana rahmi ilk dünyamız,
Doğumla başlar hülyamız,
Kesilince göbek bağımız,
Çırılçıplak doğuyoruz!

Katları, atları, tayları,
Bilmem neyleri neyleri!
Götüremeyeceğimiz şeyleri
Bir ömür boyu yığıyoruz!

Batarak çamura terlere,
İnilmez çıkılmaz yerlere,
Türlü yamaçlara, yarlara,
Bin bir zahmetle ağıyoruz!

Yağlı bir kuyruk bulunca!
Damlayıp, akıp gelince,
Konu, menfaat olunca!
Tekeden süt sağıyoruz!

Azıcık aşım dertsiz başım!
Diyen var mı de gardaşım!
Sıkıldı kafeste can kuşum!
Kendi kendimizi boğuyoruz!

Mal mülk mezara girmiyor,
Hiç kimse bunu görmüyor,
İmamlar izin vermiyor!
Diye dinden soğuyoruz!

Girinceye kadar kabire!
Çabamız hırsla! Habire!
Sığmaz iken, nice yere!
Bir metre çukura sığıyoruz!

Durumuna göre def’inle,
Kalarak baş başa gafınla!
Cepsiz, dikişsiz kefenle,
Bir kara çukura yağıyoruz!