BİZ İNSANLAR
Hepimiz bir ağacın meyvesi
Ayrı dallarda yetişen
Kimimiz koparılır olmadan dalından
Kimimiz olgunlaşır durdukça
Bazısı ise çürür gider
Yaşam kanunu böyle olunca.
Kimi güleri kimi ağlari kimi mutsuz.
Hayattan bıkmış olmuş acımasız
Bazısı yaşamı yok saymış parasız pulsuz
Boşuna herşey tatsız ve tuzsuz
Kimisi için yaşam renkli ve bulutsuz
Yaşarken yaşamayı bilmez olunca.
Biz insanlar yaşıyoruz
Yaşamayı çok seviyoruz
Öyleyse niye birbirimizi kırıyoruz
Sevgi varken niye ayrılıyoruz
Yaşayan bir varlık yerine
Yaşamasını bilen
Biz İnsanlar demiyoruz.
Kasım- 1985
Emine Çelik
Kayıt Tarihi : 24.8.2006 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!