Biz insanlar hepimiz
Şu güzelim dünyada
Varız bugün çok şükür diriyiz.
Yoktuk hiçbirimiz dün
Yarın yok olup gideriz yine
Bunu böyle düşünsek bir gün.
Ve desek ki sevgiye borçluyuz
Yeryüzünde varlığımızı
Ama sevgiyi nasıl da unutuyoruz.
Bir şeyler var batasıca
Alıp veremediğimiz bir türlü
Beşikten tâ mezara.
Bu hırs bu kavga bu gürültü
Zehir etmekten öte neye yarıyor
Üç günlük ömrümüzü.
Ararız birbirimizi yarın
Kurtlarla böceklerle başbaşa kalınca
Altında kara toprağın.
Gün aydınlatır dünyayı bizsiz de
Gecikmiş bir sevgi bir pişmanlık bir özlem
Kımıldar çaresiz içimizde.
Biz insanlar hepimiz
Çok çılgınız ne yazık
Çok deliyiz.
Kayıt Tarihi : 14.6.2006 10:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Aybar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/14/biz-insanlar-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!