Biz İnsandık Şiiri - Ayşe Manav

Ne aceleniz vardı
İçinizdeki nefreti kusmaya
Telaşla etrafa kinle saçmaya
Öfke bir kıvılcım yamacınızda

Çocuk bedeninde katliam
Gül kokulu kadınlarda kan
Yürek dolusu nefret
Pusulası şaşmış vicdan

Yüz sürmeden toprağımıza gam
İnsanlık ölmüş nerde ihsan
İçimizdeki çocuk ağlar
Kirlenmemiş tek yan

Affet insanlık
Vahşeti durduramadık
Alnımızın tam ortasında,
İnsanlığımızdan utandığımız an.