bu kareler biziz
çocuklar imrendiğimiz gençler
yanık yüzler ve yorgun bedenler
bunlarda biziz bakıpta benzetemediğimiz
aslında biz; insan görmek istemediğimiz
o sokaklar savaşın yıkıntıları
kuru ekmekli yalın ayak çocuk korku dolu
tel örgülerle çevrili çamur alanlardaki yıgınlar
çaresiz ve donuk gözlü ifadesiz bakışlar
onlarda biz; insan görmek istemediğimiz
her hayatın kare kare resimleri
havyarlı şampanyalı baloların vals edenleri
bir davun bir zurnanın eşliğinde halay çekenler
yeşil bir sandukada yatana aglayan çaresizler
onlarda biz; görmek istemediğimiz
ancak ses çıkar bize aitse
hayatın kare kare resimleri yıllara yayılmış
düğünde toydfa şensek gülen yüzlerin sahibi
acı ateş düşmüşse içimize feryadın sesi bizim
o da biz; aslında insan başkalarının görmediği
Kayıt Tarihi : 23.11.2009 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/23/biz-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!