Biz İnatla, O Eski Evimizdeyiz Hâla

Neredesin? ........ sek sek oynadığım günlerin
Yüzü sivilceli, utangaç delikanlısı.
Biliyormusun? şimdi evinizin yerinde bir iş hanı var...Kos kocaman
Bahçeniz bir geniş cadde oldu ki sorma.
O küçük çardağı hatırlıyorsun değil mi?
Hani! bütün yaz boyunca hanımeli kokan.
Tam da onun gölgesinin vurduğu yere
Bir yaya geçidi kondurdular.
Bir gün; boyalarıyla gelen, beceriksiz eller
Geçmişin üzerine kalın çizgiler çizdiler.

Evinizin yerinde yükselen cam ve beton yığınının önünden
Her geçişimde; salkım söğütlerin gölgesini hatırlarım.
Bahçe duvarınıza oturup, bacaklarımı sallandırdığım
Gelir aklıma. Gülümserim.
Ve fısıltılarını dinlerim geç inen akşamların.
Asılsız çıktı kehanetleri biliyorsun.
Seni ve beni birbirimize yakıştıran komşuların.

Her tekrarlanışında, biraz daha serpilip büyüdüğüm
O yaz balolarının kibirli delikanlısı... neredesin?
Ben hala seslerini duyabiliyorum,
Tamamlanmamış öyküleri anlatan gizemli bestelerin.
Tam da dondurmacının geçtiği saat’ te sonlanırdı,
Keyifli deniz banyosu sonrası gelen uykular.
Kim bilir kaç kez annelerimiz bizi uyandırmayı
Bilerek unuttular.

Sakal tıraşı olmaya başladığın aylardı sanırım.
Çektin geriye kendini... yeni huylar edindin.
Sonrasında sesin kalınlaştı, İrileşti bedenin.
Bir daha senin..... asla kısa pantolon giydiğini görmedim.
Kepçe kulaklarınla başın biraz dertteydi sanırım.
Bu yüzden mi kapandın kitaplara?
Bu yüzden mi o güzel gözlerini gizledin.?

İlk aşkımdın. Çok cocuktuk kıymetini bilmedin.
Beraber başladı gençlik Ama bensiz büyüdün.
Ben en çok... beraber bisiklete bindiğimiz
Her fırsatta saçımı çektiğin
Benim için kavga bile ettiğin
O en çocuk günlerime.... yanarım
Ve hala tadı damağımdadır;
Peynirle simit’ in paylaşıldığı o demli akşam çaylarının

Artık makyaj yapmaya başladığım o yaz’ın sonlarında bir gün
Yıllar sonra ilk kez başını yerden kaldırdın.
Yüzüme uzun uzun baktın. Ve güldün.
Dedim ya mevsim sonbahardı. Bahçede...yerlerde
Sokakta, her yerde... sarı yapraklar vardı.
Arabana binip gittin. Hepsi ardından havalandı.
Tuhaf bir sessizlik.....akşamın seslerine asılı kaldı.
Sonrasında toplandı eşyalarınız.
Ve bütün kepenkler kapandı.

Uzun seneler sonra...... yolda karşılaştığımızda
Bıyıklarındaki gümüş telleri saklamaya çalışan
İhtiyar delikanlı.........neredesin?
Ne hale getirdiler varlığınla kutsanmış toprakları
Nasıl da hallaç pamuğu gibi attılar...
Artık buralarda uzatmalı sevdalılar barınamıyor. Bilmelisin.
Bir yaz akşamı... boş bir gününde... mutlaka!
Ofis aşklarının yaşandığı iş hanını....... görmeye gelmelisin.
Biz i soracak olursan. Biz inatla o eski evimizdeyiz hala.
Gelmişken.......bizde de bir akşam çayı içmelisin.
Ve ardından havalandırdığın sarı yaprakların
İçimdeki bahçede hala nasıl uçuşmakta olduğunu.... gözlerinle görmelisin.