Biz İki Kelime İdik; ' Seni ' Ve ' Seviy ...

Biz iki kelime idik;
Seni ve Seviyorum...

Seni,
seviyorum'la yaşatmak istedim;
seviyorum hep buruk kaldı...

Çünkü anlamını kaybetti seninle;
benim sevgimin karşısında sana söylenmeye utandı;
kızardı...

Hep basit kurulan cümlelerin sonunda söylenmişti
ve ilk kez yürekten kurulan cümlelerin sonunu süslemişti...

Seviyorum,
kendini ilk kez hayatın vazgeçilmez ' YAŞAM BELİRTİSİ ' olarak gördü...

'Seni',
süsleyen son anlam kelimesiydi;
'Seviyorum'...

Kelime olarak değerini öğrendi artık...

O hep ' Seni'nin ' sonunda yer alan ' Seviyorum'du '...

Ben de ' Seviyorum ' gibi, hep senin sonunda yer alıyordum...

Sen hep benim İlk'im ve Anlamımdın...

Biz,
anlamadığın,
' Seni ' ve ' Seviyorum ' idik...