Biz İki Don Kişottuk Şiiri - Cüneyt Gült ...

Biz iki don kişottuk sanço pançosuz
Atlarımızın adı saflık ve iyilik
Zırhımız bile yoktu yola çıktık
Alnımız ak yüreğimiz korkusuz
Şövalyesiydik vicdanın
Namusun onurun yarının
Şaştılar bize neye güveniyorduk
Ya da neydi bu tuhaf kendine güven
Atıldık önümüze ne çıkarsa çıksın
Bize ders verecek hangi serüven
Kitaplar okuduk onlar kamçıladı bizi
Anamızdan atamızdan dürüstlük gördük
Kördük belki kötülüklere özgürdük ama
Kompleksler ülkesinde kendinden emin
İki don kişottuk sanço pançosuz
Yürüdük yürüdük geldik devler ülkesine
Çok kollu devler tutup bizi yerden
Savurdu bayırın ötesine

Biz iki don kişottuk sanço pançosuz
Kendi köyümüzün dedikodularından uzak
Yürüyorduk kimi kez aç kimi kez susuz
Ne ruhlar gördük acı çeken
Ne ruhlar kıskanç huzursuz
Mutsuzluklarıyla bıraktık onları
Biz iki don kişottuk sanço pançosuz
Yeni serüvenler bekliyordu bizi
Güzel hanlarda da kaldık yaşadık o anları
Kimi zaman dağ başında banyosuz

Biz iki don kişottuk sanço pançosuz
Açmıştık yüreğimizi sonuna dek
Tek dileğimiz vardı alsın istedik
Dostlarımız gönül pınarımızdan bir yudum
O kadar sonsuz ki mutluluk ve bağışlama
Çıksalardı kendi yolculuklarına
Şu hırçın yeryüzünde ısrarla
Kendimiz gibi birilerini arayıp duruyoruz
Biz iki don kişottuk sanço pançosuz