bir yıldız gibi parladık
mavi semalarda
kimi kez
kara bir bulut gibi kapladı yüreğimizi
hüzün
kaybolduk...
mahşeri kalabalıklar arasında,
yalnızlığa aktı tüm zamanlar...
kerbela oldu
tüm kalabalık şehirler...
çıkmaza düştü tüm yollar,
baharı beklerken,
kara kışlar dayandı kapımıza
her mevsim güz oldu...
kayıp kentlerin titrek ışıklarıyla söndü umutlar...
kursakta kaldı sevinç kırıntıları
bir yudum aşk
bir anlık özgürlük uğruna
çırpındıkça,
payımıza düşen tutsaklık oldu
biz 'biz' olabilmek için...
çırpındıkça,
derinlerine battık dipsiz okyanusların
ve biz hiç 'biz' olamadan
kaybolduk
zifiri karanlıklarda...
Kayıt Tarihi : 27.2.2008 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kayboluverdik
zifiri karanlıklarda...''
-iyisimi- kelimesi yerine -ve- eklenebilirdi belkide...
...ve biz
hiç 'biz' olamadan
kayboluyoruz zifiri karanlıklarda...'' şeklinde olabilirdi...
(acizane bir öneri)
son zamanlarda yaşananları gördükce ümitsizliğe düşüyor insan
herkes bir şekilde birbirine saldırmak için fırsat kolluyor
hepimiz memleketimizi seviyor ve sahipleniyoruzda
neden birbirimizi def etmek için uğraş içindeyiz.
yoksa Biz hiç ''biz'' olamayacak mıyız gerçekten
yoksa biz...
TÜM YORUMLAR (2)