Biz Heryerdeyiz Hayatın İçindeyiz

Güneş hep cömert bu şehirde,sıcacık..Bak ben buradayım diyor; sanki içine işliyor insanın.Görmeyen gözlere ulaşmaya çabalıyor...Güneş umut vadediyor sanki sıcaklığıyla.Bugün güzel bir gün diyor...

O gün güzel bir gündü.O gün özgür hissetti kendini kadın.Bugün özgürüm dedi.Birkaç günlük izin miydi onu özgür hissettiren; kimbilir belki de dedi kendi kendine.Farklı birgün olsun istedi o gün.Farklı kılmak için günü aceleyle çıktı evden,aceleyle dolmuşa atladı,aceleyle oturdu koltuğa...Aceleyle bir kişi dedi; bir kişi çınladı kulaklarında...Bir kişi miydi...Ben bir kişi miyim diye sordu içindeki kalabalığa...Yanıt vermedi kalabalık.Bugün farklı bir gündü...Deniz havası bu güne bir güzellik daha katar diye düşündü...Adımını attı iskeleden vapura...Güzelim yolculuk başladı mavide.Bembeyaz köpüklere takıldı kaldı gözleri.Hiçbir şey düşünemedi uzun uzun baktı bomboş iskeleye...

Birden bir kişi yeniden çınladı kulaklarında.Ben bir kişi değilim dedi kendi kendine.Fabrikada,tarlada,evinde işyerinde bir işçi oluverdi birden.Aklına gelen her türlü mesleğin içinde hissedebildi kendini.Bir sevgili, bir eş oluverdi; bir anne oluverdi.herbiri kendinden çoğaldı...Çoğaldı içinde.Tanımadığı yerlerden,çok uzaklardan sesler geldi kulağına...Biz biz diye çınladı kulaklarında sesler.Bir gülümseme belirdi dudaklarında; evet biz diye yineledi kelimeyi.Biz heryerdeyiz diye mırıldandı.Herşeyin ve herkesin yanındayız... Hayatın içindeyiz diye mırıldandı...

O gün güzel ve farklı bir gündü.Sadece o günü değil tüm günleri özgür kılacaktı bundan böyle.Nerede,nasıl ne şartlarda olursa olsun bileklerindeki zincire inat özgürdü,uçarıydı bilekleri.İçindeki kocaman kalabalıkla adım attı vapurdan iskeleye.Kumruları besledi...Hasan Tahsin'i selamladı gözleriyle...Konak Meydanı'nı bir kez daha ne çok sevdiğini anladı...