Bir zamanlar hepimiz birdik, hani ayrılmazken
O zamanlar yer sofrası bilirdik biz
Hergün akşam vakti herkes belli saatte evde olur
Büyüklerimizi beklerdik.
Sonra hep birlikte sofraya oturup yemeğimizi yer,
akabinde kızlar sofrayı toparlar bulaşığa yardım ederlerdi. Erkekler ise yapılacak iş varsa onu yaparlar, sonra gölgesi hep ağır olan babalarının yanında sesleri hiç çıkmadan birlikte otururlardı.
Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Devamını Oku
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta