Biz hasreti yazdık…
Hasretin bileşenlerinden beklemeyi yazdık…
Hasretin içindeki bekleme acılarını yazdık…
Acıların içindeki kavruluşları, hasrete tuz karıştırıp, basa basa içimizin kavruluşlarını yazdık…
Unutulmaz sevdalara karışan sevgideki durulaşmayı yazdık ve beklemenin ardındaki titreyişlerimizi yazdık…
Her düş başlangıcının sonu hep sen diye bitiyordu… Biz, bizi yazarken, senleri yakmıştık, adımız yasaklı zincirleri ile prangalı ve düşlerimizin başladığı yerde, görüntülerimiz çöktü beynimizin derinliklerine…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Sevmeyi bilenler hasreti yaşarlar... İnsanın özünde olan ama kullanmasını pek beceremediği en güzel özelliği olan sevgi... Sevgi olmazsa, ayrılık olmaz. Ayrılık olmazsa hasret çekilmez ve çekilmediği, bilinmediği için de 'hasret yazılmaz...'
Yani biz hasreti yazdık esasında biz sevgiyi yazdık ile eşanlamlıdır...
Sevgiyi yazan yüreğinize, kaleminize sağlık sayın Mustafa Yılmazizmir..., içtenlikle kutluyorum...
Unutulmuş ne kadar kelime varsa acıya dahil, hepsi benli sana dair… Sesini çektin, gölgeni çektin, rüyalarımda kâbusum oldun… sizi okumak güzeldi...kaleminiz daim olsun , saygılarla...+....
'' Ben sende kaldım diyemedimki ''...İçsel duyularınız, içsel deneyimlerinizin algı kalitesi muhteşem...Hayal ettiğiniz renkleri, sesleri, kokuları uyum içinde hissettim...Keyifle okudum, tebrikler....
Sema.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta