Biz Gideriz Şiiri - Mustafa Töngemen

Ömür biter, saat durur,
Biz gideriz, biz gideriz.
O beklenen yel savurur,
Biz gideriz, biz gideriz.

Karda bir serçe üşürken,
Ya gün batar, ya ışırken,
Yaşamaya alışırken,
Biz gideriz, biz gideriz.

Bu bahçeler gülle dolsa,
Ve dikenler çiçek olsa,
Tüm güzeller burda kalsa,
Biz gideriz, biz gideriz.

Vücut kafes olmuş canda,
Bir damlayız biz ummanda.
Beklenmedik bir zamanda,
Biz gideriz, biz gideriz.

Her masalın bir sonu var.
Güller solar, bülbül susar.
En çok seven bir gün ağlar,
Biz gideriz, biz gideriz.

Seven gözde yaşlar durur,
O baharlar, kışlar durur.
Dağlar durur, taşlar durur,
Biz gideriz, biz gideriz.

Bir ağlarız, bir güleriz.
Bir mevsimlik çiçeğiz biz.
Ne yol kalır, ne de bir iz,
Biz gideriz, biz gideriz.