Eskiden dostluk vardı, sevgi vardı,
Şimdi etrafımızı çakallar sardı,
Dost dostuna ağlardı, yanardı,
Biz eskiden böylemiydik.
Arkadaş için cân verirdik,
Cân verirdik, kan verirdik,
Cândan öte cân bilirdik,
Biz eskiden böylemiydik.
Önce yardım vardı, yordam vardı,
Şimdi onlardan bize neler kaldı,
Dedimya etrafımızı çakallar sardı,
Biz eskiden böylemiydik.
Ben hâla safım bozulmadım ki,
Eller ne derse desin satılmadım ki,
Bu Vatanın evladıyım herkes bilsin ki,
Biz eskiden böylemiydik...
SORUYORUM ESKİDEN BÖYLEMİYDİK
Yusuf Önder BahçeciKayıt Tarihi : 22.1.2006 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Urbalarımız eski
Kunduralarımız boyasız
Midelerimiz boş
Ceplerimiz delikti...
Ama;
Başlarımız Erciyes kadar dikti! ...
Zorbalara
Zorbalıklara pabuç bırakmaz
Dik yürür,dik konuşur
Yataklarımızdan bile dik kalkardık...
Günü kurtarmak olmadı dâvâmız hiç bir zaman
Geçiciliğe değil,kalıcılığa inanmıştık...
Hak'kın ve hakikatin peşine takılmıştık...
Kafalarımızı şimdilerde olduğu gibi midelerimiz yönetmezdi
Ki; izin de vermezdik zaten....
'Biz;
Bir iman deniziydik,
zaman zaman sakin
Zaman zaman kabarık! ..'
Aynı gaye için sever
Ve yine aynı gaye için nefret ederdik...
Malımız / mülkümüz
Makamımız / iktidarımız
Şanımız / şöhretimiz
Eğlencemiz / zevkimiz fakirdi.
Ancak;
Fikirlerimiz,ideallerimiz,ütopyalarımız zengindi...
Çağlara hükmeden tezlerimiz
İyi tarif edilmiş dâvâmız
Ülke ile ilgili iddialarımız
En önemlisi de;
Sarsılmaz iradelerimiz vardı...
Köprü altında yatanından,bali çekenine
Hakları gasp edileninden,
İlaç parası bulamadığı için sancıdan kıvrananına kadar
bütün herkesin;
Kederiyle kederlenir
Acısıyla hüzünlenirdik...
Başkalarına özenmez
Yabandan emir almaz
Kendi türkülerimiz söyler
Kendi şarkılarımızı dinlerdik...
Tune ile durulur
Estergon'la bilenir
Kardeniz'le dellenir
Malazgirt'le coşardık...
Sonra;
Eylül rüzgârları savurdu bizi! ...
En sevdiklerimiz
Evet en çok güvendiklerimiz tarafından basıldı kervanımız...
Civanmertler tıkıldı Mamak zindanlarına,
Meze diye sunulduk haramî sofralarına...
Baş eğmedik,işkenceye zulüme
Yıldıramadı bizi prangalar C-5' ler...
Ama;
Dost bildiklerimizin
Bizim saydıklarımızın
İhaneti,
Ahde vefasızlığı büktü belimizi...
Zehirli hançerler saplandı
Sevdalı yüreklere...
ŞİMDİ;
Urbalarımız yine eski
Kunduralarımız yine yamalı ve boyasız
Midelerimiz yine boş
Ceplerimiz yine delik
Olsaydı da;
Başlarımız böyle eğik
Ülkülerimize prangalar vurulmuş olmasaydı
Ve keşke,bu günleri görmesemiydik?
Dursun Elmas
__Evert Yusuf kardeşim biz böyle değildik...
TÜM YORUMLAR (1)