Biz eski toprağız oğul

Biz eski topragız oğul
Yagmurda yaşta
Yalınayak gezdik,çamur çiğnedik
Diken battı ayağımıza
Uf demedik
Bazen dedemizin
gönden yaptıgı çarığı giydik
bazen ayrana ekmek doğrayıp yedik
Ekin zamanı Tırpan salladık
Tırmık çektik
Ellerimiz nasır bağladı meses tutmaktan
Yaşantımıza gücenmedik.
Of demek yasaktı bize oğul
Of demek yasak
Yarabbi bunada şüküreler dedik

Ağustos sıcağında
Güneş kafamızda yumurta pişirirken
Öküzleri koştuk sabana
Ya bereket dedik herg *ettik..
Mısır püskülünden siğara sardık
Tezek ateşinde ısındık
Toprak damlarda yattık

Şimdi lüks içindeyiz
Herşeyimiz fantazi her şeyimiz abiye
Borç gırtlaktan yukarı
İpleri verdik Amarikalı avrupalı âbiye
Bizleri çekip çevirsin diye.
Nebilir Avrupalı abi
Anamın madımak otundan yaptığı aşı
Ne tanır Amerikalı
Koyunları koruyan karabaşı.
Onun bildiği
Demokrasi götürmek için
Bonbalar atmak adam öldürmek
Tarumar etmek yuvaları evleri topragı taşı.
Hiç tanımaz oğul hiç bilmez dolar dışında
Çoluk çocugu kavim gardaşı

Annenemin pişirdiği könbenin tadı
Hâla damaklarımda
Dedemin çalışmamız için bize
Seslenişi kulaklarımda
‘’Çalışan demir pas tutmaz’’
Biz o zaman pas tutmadık ogul
Şimdi pas tuttuk.
Doğruluğu dürüstlüğü
Alın teriyle kazanmayı unuttuk
Her lüksü hazır sundular bize
Çalışmayı unuttuk
Tüketici bir toplum olduk
Üretmeyi unuttuk.
Evlatlarımıza,torunlarımıza
Bağımsız Yaşamanın
Tek Şart olduğunu
Öğretmeyi unuttuk.
Şimdi pastuttuk oğul
Şimdi pas tuttuk.
Hey gidi eski günler hey
Meydanlarda düğünler olurdu
Bayraklar mendiller yumurtalar çekilirdi direğe
Gece yarısına kadar davullar zurnalar çalınır
Gülüp oynanır
Vakti gelince
Hafif sırtına vurularak gönderilirdi
Damat gerdeğe.
O zaman gelin arabası olurdu Faytonlar
Şimdi lumizinler lüks mercedesler moda
Eskiden Kerpiçten yapılırdı damada oda
Şimdi gerdek odası için seçiliyor hiltonlar
.
Bakkalın yerini aldı hiper marketler
Kesekağıdı kalktı piyasadan
Yerini aldı renkli poşetler kurdaleli paketler
Kağnı ğıcırtısını müzik yapardık şarkılarımıza
Şimdi eğzoz dumanından çıkan
zehirli ğazlar doluyor bogazımıza,

Hani dedem derdi ya
‘’Çalışan demir pas tutmaz’’
Çalıştırıyor avrupalı ağabeyim
Çalıştırıyor Amarikalı sam amcam demiri
Namlular ölüm kusuyor
Avrupa susuyor Dünya susuyor.
Sende sus oğul sende sus.
Yürüsen ne çare konuşsan ne çare
Çektik ay yıldızlığı bayrağı
Meydanları doldurduk
Damarlarımızda mevcut asil kanımızla yürüdük
Aktık caddelerde oluk oluk.
Ne istiyorduk ne olduk.
Gördükki
Parayı veren çalıyor kavalı
Kimse tınmıyor başımıza geçen çuvalı,
Çobanın peşinden gidiyor
Kuzuya dönmüş topluluk.

Dedemin yaptıgı Gönden Çarığa razıyım
Yeterki sınırlarımda dalgalansın bayrağım
Ne aş istiyorum ne katık yavan ekmeğe razıyım
Şerefsiz çocuk katillerinin eline geçmesin sancağım.

Şeyhmus Sait AYDIN
O8-o8-2007-20.45