Biz Düğünsüz Gelinler...

Düğünsüz giden gelin gibi
Emeklerim
Nazlanır ağıtlarım sessiz
Kara duvağımdan
Görünmez yaşlar
Ben kırılırım testi misali de
Atladığım eşikler sayılmaz...
Karanlık mı beni çeken
Bu evde aydınlık kefen mi
Bir mum yakmak için
Bir ömür bedel mi

Gece çöker bu el kapısında
Işıklar sönünce
Sevap sancılarım tutar
Bağıramadan doğururum yeni günü
Merhametimi çalmasalar
Susmazdım
Ağlardım ağlardım
Ama bıkmazdım

Anne beni bu gurbete neden getirdin
Sonra düğünsüz kapılara gelin gönderdin
Umudum kına yaktı da geceden
Ben düğünüme geri dönemedim
Güvey kimdir kayın hangisi bilemedim
Sözünü geri çağır anne
Yüzükler toprağa gömülsün...
Merhamet renginde yanmış kınalarım
Sevgisi soluk
Aşkı koyu
Dünya kadar avucumda hayat
Dayanamam
Her doğan gelinle ben de ağlarım ağlarım

Biz düğünsüz gelinler biliriz
Gerçek dönüş vardır sılaya
Omuzlarda bir sandık için
Yeniden gelinlikler giyeriz...
Geri dönmeden gideriz de
Ardımızdan yetişemez düğünlerimiz...

Semih Suat Yücelen