paran var mı diyorum
elleri ceplerinde
susmuş
konuşmuyor
karnın aç mı diyorum
gözleri gözlerimde
donmuş
kırpışmıyor
zayıflamış
karnı içine kaçmış
cepleri boş
benimki de laf mı
uzatıyorum
al şunu diyorum
kaşları iniyor gözlerine
geriliyor
dikleniyor
öfkeyle bakıyor yüzüme
oğlum kızma
çok değil birkaç lira
git diyorum
şu kapitalist bakkala
bir kağıt al bir de kalem
yaz diyorum
lavanta kokulu o kıza
“Biz devrimciyiz. Nişan yaptık ölümle, seninle evlenemeyiz.”
gülümsüyor o zaman
ışık geliyor yüzüne
konuşuyor
diyor;
biz devrimciyiz baba
işimiz olmaz parayla tuğrayla
söz verdik mavi gözlü adama
sözümüzden dönmeyiz
“bak sen kerataya…”
Ekim/2014/Lüleburgaz
Tevfik TekmenKayıt Tarihi : 31.1.2015 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!