CÜMLE ŞAİRLERE İTHAFIMDIR
Ne çok acı-tatlımız var bizim
zehir karışığı ballarımız
zakkum aşıladığımız ıhlamurlarımız
diken eklediğimiz sardunyalarımız yok mu
akreple bal arısını gerdeğe sokan
biz değil miyiz
baldıran otunu demleyip
içmiyor muyuz çay niyetine
sancılarımıza sardığımız kinin
yaramıza bastığımız tuz acısı değil mi
tütün zehiri değilmidir
nefes yerine soluduğumuz
ellerimizi ısıttığımız isli çıralar değil mi
yüreklerimizi cadı kazanlarında kaynatan
terkedilmiş güftelerin ışığıyla avunan
biz değil miyiz
kol demiri vurmadık mı
sevdalarımızın ağır paslı kapılarına
köhne. harap köşklerinde hasretin
hep aynı hayaleti görmüyor muyuz dolaşmıyor mu
şarap rengi havı dökülmüş
eski kadife bir koltuk gibi
perdesiz panjurları kırık
ahşapları kararmış
bir pencerenin önüne çekip kendimizi yıllar yılı
gözyaşımızla suladığımız menekşeler büyüten yüzümüzü yıkayan
biz değilmiyiz...
her sevgide pervanelere ibret olan
her ihanette eyüp sabrına bürünen
her yoklukta var hırkası giyenler
biz kan ağlarken gülümseyenler değil miyiz
varsın birileri mutlu olup
kendilerini dev aynalarında büyütsün
gurur aynalarında süslenip
geçsinler her akşam kapımızdan
övünsünler
aldatmaların hazzında kanatlansın yürekleri
biz böyle yürüyoruz aşk yolunda
böyle büyüyoruz ateşlerde
biz böyle kanatıyoruz yüreklerimizi
böylesi eğitiyoruz nefsimizi
bizler bu umarsız devranın
ahir zaman dervişleri
ve hala inatla açan kardelenleri değil miyiz
ceyda görk
(4 eylül 2006 18.33)
Ceyda GörkKayıt Tarihi : 22.9.2007 17:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!