Biz de ruhumuzda yanalım…
Hava bu gün soğuk, tenim titreme nöbetlerinde,
Gözlerimde buz sarkıkları, kirpiklerimi çekiyor yere,
Sana bakarken acıyor bakışlarım, aslında yüreğim kış olmuş,
Hep yağıyorsun gökyüzünden tenime, kar taneleri gibi…
Haydi, ruhumu bir kardan adam yap, sar beni bırakma,
Bir atkı tak ki boynuma, senden hatıra kalsın bana,
Gözlerim görmüyor kar fırtınası var dışarıda, kayboldum sende,
Kendimi bulamıyorum, ara bul beni kar yangınları başladı içimde…
Yalnızlığım saplandı ıssız bir kar dağına, batıyorum hediksizim,
Yön kaybolmuş adımlarımda, gökyüzü kaybolmuş sende,
Bir tipi başlamış çok çetin yamaçlarında, yolların kapanmış,
Sevgimi al benden ısıt yüreğinde, yaşat bizi hayat olalım…
Bak aşk kanatlarını oynatıyor bize doğru, bu beyaz günde,
Son bir gayret edelim yüreğim, yakalasın yüreğini bu günde,
Sar beni çok üşüyor yalnızlığım, dolsun senin can nefesinle,
Soğuklar yansın tenimizde, biz de ruhumuzda yanalım…
Oktay ÇEKAL
17.09.2013-15.12
Kayıt Tarihi : 14.10.2013 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!