/dağın fermanında çocukluğunu bilmeden büyüdüler
tam kanat çırpacakken hayata
kırıldı kanatları toprağa düştüler/
“kızgın damarlarından akan kan, bulaştı yüzüme
kan kardaşım
unuttun mu bizim çamurdan misketlerimiz vardı
bu çirkin demir bilyaları kimler verdi eline
bu kaçıncı sınama/ yapma yapma yapma
görmez misin elindeki kardeş kurşunudur
vurma kardaşım vurma
yolculuk vakti değil, bizi erken yolculama “
boşuna gümbürdemezdi bu gök
çığdı arkası mutlak
dağların fermanı buyruk
ne analar, ne bebeler yitti gitti bu yolda
geçmez, geçmeyecek acıların nasırı…
doya doya görmeden, ışığıyla gülmeden
ezip geçti günü silindir gece
yaşamak mecburiyetten ibâret sadece
“kan yerde kalmayacak” diyorlar
kan yıkanır da
genizde kalır kesif kokusu
yaşamdan caymış
uykuya tok gözlerde
artar kara toprak sevdası
“acınız acımızdır” demek boş lâftır beyim
hani doktorlar bi lâf ediyolar “ağrı eşiğin yüksek” diye
sizinki ondan herhal
damlarımız gibi, bizde her şey düşük
belki de bundan sebep, ölümle boy ölçüşemedik…
zorla ölüme yatırılanlar bizim çocuklarımız
bu araf bizim a n l a m a d ı n ı z
beyim, sizin hiç çocuğunuz şehit olmuş muy du?
ıslıkla geçmez bu korku
geçilmez taze kazılmış topraktaki tümsek
ve yeni yontulmuş tahta kokusu
varın gidin bakın beyim
oluk oluk kan içiyor toprak
kör sağır duruşunuza haykırıyor
altında uzanmış fidanlar
“siz bir fidanın kesilirken gözyaşlarını gördünüz mü?
biz çok öldük bayım biz çok öldük
ya sizler ya sizler! ? ...”
(c) - Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsicilerine aittir.
Hadiye KaptanKayıt Tarihi : 4.10.2015 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hadiye Kaptan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/04/biz-cok-olduk-ya-sizler.jpg)
Tepedekiler, hep aynı tavırlarını özenle korumakta. Hani şu insanları enayi sayma ya da enayi yerine koyma tavırlarını. Hala öyle sayılmayı hak edenler var da, ocağına ateş düşenlerin artık her türlü yalana, dolana karnı tok. Tıpkı şiirin öznesinin konuştuğu gibi...
Kutluyorum güçlü ve yöre ağzıyla duygularımıza tercüman olan kaleminizi Hadiye hanım...Aydınlık günlerin şiirlerine demek istiyorum. Sevgim, saygımla...
Paylaşıma teşekkürler Serap öğretmenim.
Okudum.. Yine benzer laflar dilimde.. Ama biraz daha 'eksildik' varsa insan yanımızdan, kesinlikle!
Günün Şiirini ve değerli şaireyi yürekten bir kez daha kutlarım..
''Söz bitti' artık..
Eylem zamanı.
Ölümü komşu evine salar gibi yapanlar, kendi 'saraylarında', villalarında rahat yüzü mü görecekler? Sürekli yüksek perdeden konuşmak acıyı dindirmiyor, tersine işte bu sorular içten geçmiyor, dışa da vuruyor artık...
'Ya sizin çocuklar?'
Çürüğe çıkardığınız devasa servetleri yönetiyor da, sıra askerliğe gelince mi işe yaramıyor?
Sağır, dilsiz olabilir insanlar.. Ama 'akılsız' değil!
Çok yerinde bir şiir Hadiye Hanım.. İçtenlikle kutlarım güçlü kaleminizi..'
Hepsi hepimizin evladı o askerlerin, polislerin.... Hepsi birer ana kusuzu... Kimi yavuklu, kimi baba....,,
Onlar da bizim gibi hakltan ailelelrin çocukları... Vatan için oradalar... Allah'tan başka koruyanları yok, secdiklerinin dualalrıyla ayakta kalmaya çalışıyorlar....
Her yaşı gelenin ne yazık askere gitmediği bir ortamda şairin sitemi de onlara... Biz ve siz ayırımını ondan yapmış.... Ne kadar duyarlı dizelerle, okurken taa içimize geçen ve gönülden katıldığımız dizelerlle...
Şiirin dokusunu çok güzel aktarmışsınız Hadiye Hanım.... Günün Şiirii seçkisinde hak ederek yerini alan duyarlı şiirinizi ve sizi yürekten kutlarım.... Sevgilerimle.....
TÜM YORUMLAR (27)