hekim olmak da
insan kalmak da zorlaştı
nüfusunun yarısından fazlası
yoksulluk sınırının
milyonlarcası
açlık sınırının altında olan
yaşadığımız toplumda
hastaya ilaç tarifini
midene dokunmaması için
mutlaka tok karınla iç dediğimde
nasıl yani? diye sorar mı düşüncesiyle
başımı çeviriyorum
ürperiyorum
içim titriyor
isyan ediyorum
ve maalesef
ne açlığın ne de yoksulluğun
kader olmadığını da biliyorum
Ocak 2015
Necdet UçanKayıt Tarihi : 8.2.2015 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!