Biz büyüdükce küçüldü yüreklerimiz,
Bir çocuğun yüreği kadar büyük değil artık.
Çocuklar,
Küçücük bedenlerinde taşırlar,
Umarsız sevgilerle büyüttükleri
Kocaman yürekleri.
Hiç yük olmaz
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
işte o andan dönüşün hazin hikayesi bu şiir...dünyalara sığmamak varken çocuk yüreği kadar olamamak...
evet insanı çoşturan sevinçlerden uzaklaşıyoruz...o sevinçler ki sevginin temelini oluşturular..
büyüdükçe büyür yüreğimiz sığmaz olur taşar sevdikçe...her şeyi sorgulamadan...ne harika ya...
sevgilerimle....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta