biz böyleyiz ya şimdi
hani yorgun, bitkin
ertelenmiş hayallerin kısır bahçelerinde
açmayan kiraz ağaçlarının gölgesinde hayıflanan
biz böyleyiz ya şimdi
hani gırtlağına kadar plastik,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
biz böyleyiz ya şimdi
böyle umarsız
kanatları yanık ya güvercinlerin
yıkılır elbet dikenli teller
zorbalığın kaleleri yıkılır bir gün
kopar celladın kemendi
İçtenlikle kutluyorum şiiri ve şiirden geçen çocukluğun altın günlerini. İyi ki beyinlerimizin kıvrımlarında capcanlı duruyorlar. Selam olsun şiire ve şairine.
Hala ve ısrarla çok güzel ağlıyoruz diye kahkahayla gülen var halimize.
Selam sana ve şiirin tamamına. İnsan çocukken kaybeder, çünkü çocukluk kaybetmek/kaybolmak için en iyi mekandır.
Biz böyleyiz ya şimdi diye başlayan ilk iki kısmı ve son dizeleri beğendim... nedense ortalarda beni kaybettiniz.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta