“ Sen ve ben” demiştin o zaman.
“Sen ve ben birbirimize yazılıyız.”
Biliyor musun? Çok kitap okudum senden sonra. Cümlelerde yoktun/tuk belki ama bazen iki hece arasına sıkışmış bakışlarını gördüm. Bazen, bastırarak söylediğin her kelimenin (seviyorum mesela) baş harflerini duydum.
Biz, bize yazılı değildik oysa!
Kandırılmış bir hayal çöreklenmişti aramıza. Faili meçhuldü “biz’in” başı ve sonunun.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Şiirinizi beğeni ile okudum tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta