Biz biraz yaşlandık Şiiri - Dağlar Özügüç

Kışın evlerimiz soğuktu üşürdük
Yazdan yakacak alamazdık fakirdik
En fazla ormandan el arabasıyla
Çuvallara koza doldurup getirirdik
Kış bir türlü bitmez ama yakacak biterdi
Bizde mahallenin sebzecisinin
Tahta yaşiklerine dadanırdık
Oda olmasa dört çocuk oturur
Hayallerimizi köhne sobada yakardık
İnsanın kışı yüreği soğuyunca başlar derler
Yüreklerimiz hiç soğumaz hep sıcak kalırdı
Biz birbirimize sarılır öyle yatardık

Biz doğuda zorluklarla büyüdük
Ama hiç yorulmadık
Fakirlik bizi yormazdı
Biz birbirimize güvenirdik
Mahallede gençler toplanır
Alamadıklarımızı birleşerek alırdık
Yada göz koyduklarımızı
Ne eder eder sonunda çurlardık
Çok büyük umutlarımız vardı
Biz belki çok şey kazanamadık
Ama umutlarımız diri kaldı
Sadece biz biraz yaşlandık