Biz Ayrılırken Şiiri - Arif Şahin

Ben, beni çeken haladı görmedim.
Çıktım, yanında bıraktığım izden,
Tatlı uykunda,
Tatlı bedeninin dağıtacağı.

Tam ağaç yıkılırken altındaydık.
Yanardı bütün sonlar,
Susardık.

Dudaklarının üstünden gitti,
Parmağımın gölgesi.
Kapıyı kapattılar benim için.
Bir gölgeye doğru sürüdüm izbeliği.

Üstünü örtmedim, terini öpmedim,
Bakmadım geri…
Biz ayrılırkendi.
Biz ayrışırkendi.