Düşünüyorum acaba neyi anlatmalıyım diye satırlarımda
Ayrılığı işledik zaten satır, satır sayfalara boş yer kalmaksızın
Sevdayı anlatayım diyorum ama sevdayı da ektik yüreklere
Hüznü sarmaladık her gece onu da anlatmak artık duyumsuz
Seni anlatmaktan sıkılmadım aslında ama birazda ben katmalı artık
Sen ben değil yeni bir terim bulmalıyım farklılığımızı ortaya koymalı
Yolları bile artık aşmak için boşluk bulunmazken demir yığıntılardan
Rüzgâr olup savrulmalar bile yoğun trafikte geçiş vermiyor ufalıyor
Katmanlı yüreğindeki katmanlardan hangisiyim derdinin serabında seyhasiyim
Elementler birleştiriyor sanki yüreklerimizi bütünleştiriyor ruhları
Soytarılar varmış gibi tebessümsüzlüğe kahkahalar atıyor gibiyiz
Irkçı değildi yüreğim siyahî da sevdi beyazı da sevgiliydi
Dağıtılışı olurdu ufalanırcasına birleştiriciler sümsük tembeldi sanki
Kopuşların kancaları batarken kalbimin damarlarına kanatışı sevdaydı
Aktarlar dolanırdı il, il köy, köy lokman hekimlerden derman dilenirdi
Anlatımım yine yetersizdi bir seni sevdi ayrılık bir beni yendi
Tokadını yemiş olsam da aşk kokularının yürek yine aşk kokuyor
Biz ayrılığı aşklandırdık birbirimizi sevdalandırdık sanmışken
İsyansı duyguları besleyip büyütürken doğurganlığından soyutlamadık ki
Bire bir katar her köşe dönüşlerde karşılaşma ihtimallerimiz gibi
Temkinli yaklaşımlar hışır, hışır yaklaşırken nefes alışlar kulak tırmalıyordu
Kırılmalıydı güvenlik duvarları anti virüsler salmalıydım ayrılığın üstüne
Sevdaya dokunulmazlığını vermeliydim önceliğinde hükmetmemeliydi ayrılık
Takılmamalıydı kelepçe sevdaya ağlara takılmasına fırsat sunulmamalıydı
Yanık kokusu var tütsüyor gittikçe itfaiyesi olmayan tek yangına verilmiş ateş
Sanılası ürkeklik yine titretiyor dermansız bırakıyor çömeliyor yürek canına
Eskintiler biriktirdim yığın, yığın gel alev gel biraz daha büyüteyim kıvılcımlarını
Yanılgısız beklentisi olmayan sevdalığın sermayesiz birikintisinden yinede tohumlaşıp büyüteceğim yüreğimi…
Zennehar Yılmaz
26.02.2012 19:49:59
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.