Biz Ayrılamayız! .. Şiiri - İsa Yılmaz

dedim ki bu rüya ikimizin
hadi kapa gözlerini
açılsın düşlerin perdeleri
iki melek inecek gökten

iki kar tanesi düşecek
iki yürek bir can olacak
hadi kapa gözlerini
bu ikimizin rüyası olacak

dedi ki ya uyanamazsak bu rüyadan
ya düşlerimizi çalacak olurlarsa
hapsedecek olurlarsa bizi dipsiz uykulara
ya koparırlarsa bizi gecenin karanlığında
uyanamaz da gömülürsek düşlerde

dedim ki uyanmak mı sensiz
nefes almak mı yokluğunda
ecel şerbeti içilmez mi her solukta
ayrılık olacaksa kaderimiz, gerçekleşsin rüyada
nasıl dayanırım ki çarpan bir yürekle gidişine

dedi ki aşk için savaşmaya değmez mi
bir asker edasıyla gönül kalesini korusak
eli kanlı zaferlerde boğulsak da dirensek
son damla kanımızı alıncaya dek insanlar
son nefesimizi çalıncaya dek ölümler
bir dünya birleşip karşımıza dikilse de
ellerimizi kenetleyip ölümlere yürüsek

dedim ki… dedim ki hadi tut ellerimden
biz gidelim dağlar yürüsün ardımızdan
denizler kaynasın, yıldızlar dökülsün
güneşin altında taş üstünde taş kalmasın
hayal ile geçek birbirine karışsın

dedi ki hadi beraber yürüyelim
nehirlerin birbirine karışması gibi değil
suyun toprağa kanması gibi birleşelim
kördüğüm olsun ellerimiz, yüreğimiz, ruhumuz
hadi sevelim şimdi biz ayrılamayız…