artık çıkıp gidiyor boşluğunda
üstüme yuvalanan ağrıma gidip
_ bildim
beyaz buharların çiğ olduğu tepelerin ardında çay bahçeleri
ne güzeldin
damlıyor uykularıma yankılanan sesin
_ nefesin
yine izi kaldı duvarlarımda tekrar göbeğimi kesişinin
ellerim acıyor
ölüme kaçmış çukurlar oldu
ancak alçı mı kapatır bu kağıda sinmiş ebru güzelliğinin kırıklarını
hiç bilemedim
_ odadan odaya dolanan ay
söyle sararan kıyısızlığım mı yanlış
yoksa kerteriz almadan girdaplarda dolanmalar
üzgün bakışlar
yıkık duvarlar gibidir yalnızlıklar
artık günler uzuyor oruçlarıma
inan çok acıyor sensizliklerim
Kayıt Tarihi : 28.11.2016 17:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!