Yaşanılacak yer denilen bu ukala dünyada,
yaşanılmayacak o kadar çok şey varken,
seyir defterimizi açıp zulmü, haksızlığı,
kini, nifakı, ölümü okurken,
bir şeyler eksilmiyorsa bizden
ve iç dünyamızda bir sızı hissetmiyorsak,
kendimiz için istediğimizi,
başkasına çok görüyorsak
biz aslında bu yaşamın korkaklarıyız.
Ten rengine alışık değilsek,
dil güzelliklerinin tadını almadıysak,
kendimizden olmayanı düşman saydıysak,
ömür boyu hep yok olma korkusuyla yaşadıysak,
Biz aslında hiç var olmadık...!
Şovenist duygularımıza yenilip,
halkı kışkırtıysak,
huzuru, barışı sağlamak için gelen dinlere
savaş aracı gözüyle baktıysak,
dünyayı bize vaddedilmiş bir yuva olarak gördüysek,
başka dinleri, dilleri, milletleri
kendimize köle ettiysek,
insan kanını petrolden daha ucuza sattıysak
Biz aslında hiç yaşamadık...!
Kayıt Tarihi : 22.4.2011 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!