Biz Aşkı Uğurladık Şiiri - Serkan Uçar

İkiz bir yalnızlıktı sevdanın doğurduğu,
Şimdi gözlerimizde ısıtılmış bir buğu,

Soysuz bir sancı gelip tuz bastı yaramıza
Bir ayrılık türküsü serildi aramıza

Yaralı düşlerimiz kanamadan ölüyor
Serseri bir heyelan bizi bizden bölüyor

Mülteci oldu sevinç yer arıyor kaçacak
Bir hüzün eşkıyası şakağından vuracak

Her gün bir yaprak daha takvimden düşüyoruz
Bir küçücük yel esse mum gibi üşüyoruz,

Gökyüzünden fişekler yağıyor üstümüze,
Yıldız yüzlü çocuklar ağlıyor büstümüze,

Bizden geriye kalan yıkık harap bir şehir,
Eksi kırk derecede buz kesmiş iki nehir.

Sevda yüklü trenler uğramaz garımıza
Hangi çılgın kelebek konar rüzgârımıza

Hangi yağmur yıkayıp silecek ahımızı
Ve hangi sabi sabah çeker günahımızı

Kendi ellerimizle, biz aşkı uğurladık
Gitmek istemedikçe inat ettik, zorladık

Aşk artık bir şarkının içli nakaratında
Bir gecenin en hain, en insafsız katında

Ne yapsak çok geç artık, dualar da zamansız
Keder bir kurt misali içimizde amansız

Şimdi bir karanlıktan ölmeyi umuyoruz
Ve sefil bir uykuya son kez göz yumuyoruz

İkiz bir yalnızlıktı sevdanın doğurduğu
Bu kaçıncı mavidir kör kurşunun vurduğu.

S.U.

11.01.2010