Biz anadolu kadınıyız

BİZ ANADOLU KADINIYIZ

Tan yeri ağarmaya başlamadan,
Düşeriz yollara.
Dağ bayır,Ova çayır odun davar hep bize bakar.
Hiç te gocunmayız, çünkü biz kalifiye ırgatlarız.
Bir elimizde çapamız,
Diğer elimizde ayranla azığımız.
Sırtımıza bağladığımız bebelerle,
Gideriz tarlaya.
Bilirizki bu günde bekler bizi,
Toprak ana!
Dinlenmek haramdır,
Biz Anadolu kadınına!
Çapayı kaldırıp vurunca toprağa,
Bir avuç tohumla…
Acılarımızı da gömeriz oracığa.
Yinede yüzümüzde tebessüm
Umutla bakarız yarınlara.

Aşk,sevgi,özlem,bunlar nedir nasıldırki?
Biz hiç bilmeyiz
Henüz baharı görmeden,
Yaban ele gelin gideriz.
Yaşama dair ne varsa,
Töreye. ağalara kurban ediliriz.
Sevmek sevilmek, hakkına hiç sahip değiliz.

Kuaför manikür bunları şehirdeki kadınlardan duyar,
Hayretle dinleriz.
Biz Anadolu kadınıyız!
Tırnağımızdaki boyadır bizim kınamız.
Oje manikür neyim hiç anlamayız!
Tek bildiğimiz…
Doğuştan köle yaratılmışız!
Yıllardır erkeklerin iki adım,
Ardından giden kaşık düşmanı…
İkinci sınıf vatandaşız!

Toprak ana! bir gün…
Biz bu düzeni bozacağız!
Sen dert ortağımız…
Sen sırdaşımız..
Sen tek arkadaşımız!
Bizi anlayan can yoldaşımsın!

Laf aramızda toprak ana,
Bu anlattıklarımız giderse, ağaların kulağına,
Bakmadan göz yaşımıza,
Mezar eder burayı, bir kuma daha çıkarır karşımıza.

Bebelerimizde bizimle atıldı bu hayata,
Onlarında kaderi olmasın böyle
Boyun eğmesinler bu düzene,
Baş kaldırsınlar izin vermesinler,
Böylesi acımasızca kadınların ezilmesine.

Bu dünyada biz kadınlar sustukça!
Kaderimiz,
Alın yazımız.,
Deyip, sineye çektikçe!
İnsan gibi yaşamak uzak bize,

Biz eksik etek,
Biz kaşık düşmanı.
Biz erkeğin iki adım ardında giden
Her şeye rağmen,
Yüreği insan sevgisi olan
Ayağı çıplak…
Yüreği umut doluyuz!
Elleri toprak, teni amber kokulu,
Çünkü…
Bizler toprak ana…
Bizler …ANADOLUYUZ..

Gamze YAĞMUR