Biz Acının Müptelası Olmuşuz.

Aşk acısı veya farklı dertler... Nasıl da bir hastalık gibi herkesi sarmış. Bir kişi de çıkıp hiçbir sorunum yok, mutluyum demiyor. Dese, belki sevineceğiz adına. Herkesin aklında unutmaya kıyamadığı biri ve defalarca üst üste dinlediği şarkılar var. İnsan, gerçekten unutmak istemediği için mi unutmaz? Neden isteyerek onu yaralayacak şarkılar dinler? Neden acılarını körükleyecek sözler okur? Biz acının müptelası olmuşuz be kardeşim. Nasıl ki Annemiz, Babamız, Kardeşlerimiz ailemizin bir parçasıysa, acı da benliğimizin bir parçası. Korkuyoruz kaybetmekten. Hatırlatıyoruz kendimize. Geçip gitmesine izin vermiyoruz. Neyse ki, o da bizi bırakmıyor zaten.