Biz Şiiri - Ümit Kilislioğlu Özger

Tuttuk bir ucundan dünyanın
Kâh sevdik, kâh sevildik
Bazen kıymet bildik,
Bazen bir hiç uğruna yılların dostunu
Bir kalemde sildik.

Örselendik, hırpalandık kimi zaman
Kahramanlar gördük aslı korkak,
Sade insanlar tanıdık yüreği kocaman.

Mazeret bulmak işimiz
Her zaman ya yenimiz, ya yerimiz dar
Başımız ağrımıyorsa, belki dişimiz
Nasıl olsa oyalar iş geçinceye kadar

Bir yandan gözümüzü kapattık eşsiz meziyetlere,
Bir yandan sabrettik dayanılmaz eziyetlere.
Kimine şımardık, kiminin çektik nazını;
Ya her şeyden vazgeçtik, ya beğenmedik azını.

Bazen küçücük bir taşa takılıp düştük,
Bazen önümüze dağlar çıktı yılmadık.
Bir darıldık, bir sarılıp öpüştük,
Nasıl bir serhoşluksa, hâlâ ayılmadık.

(Kapılar kitabından)