Biz hep bizdik
Sadece önceleri ben ben gibi, sende sen gibi
Ama aslında uzaktan uzağa bizdik
Biz Birdik
Bizi biz yapan
Yüreklerimizdi
Alnımız ak gözümüz toktu
Yetmiştik birbirimize
Gözlerimizde görmüştük aydınlığı
Kalbimizde bitirmiştik
Ellerimizle mühürlemiştik
Geri dönülen, Bilinmeze giden ayrılık yolunu
Şimdi elele
Yürüyelim yıldızlı ama karanlık geceden
Umutla doğan aydınlık bizli yarınlara
Haydi şimdi
Ömrümüz yettiğince birbirimiz için var olalım...
Kayıt Tarihi : 29.9.2003 15:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Galip Tas](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/29/biz-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!