Ağır aksak ilerleyen hayatın aceleci yolcularıyız biz,
Yolun sonuna varmadan göçüp gidenleriz biz.
Çiçekler renk renk ama, üstündeki dikenleri görürüz biz,
Ayaklarımız kan revan, muhabbeti kalpte yaşayanlarız biz.
Ümitsiz olmaz, bunu böyle görmedik biz,
Lale bahçesi her yan, kokusunu duymadık biz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla