Toplum diye bir bekçimiz var, aklımıza hâkim olan.
Toplum diye bir bastonumuz var, adımlarımıza yön veren.
Toplum adında terazimiz var, emelimizi ölçen.
Bu “varlıklar” içinde biz yokuz, yalnız biz adda suçlular var: Toplum örtüsüne bürünüp ışık arayan.
12 İnam Günü, Hazan Ayı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta