Biyografi (Diyemedim) Şiiri - Orhan Börcek

Doğrken gözümü açmadan daha,
Kendime geri dön, dur diyemedim.
Ebenin sardığı nakışlı çuha,
Körpecik bedene dar diyemedim...

Tersimden boşaltıp buz gibi suyu,
Patlattı silleyi yaktı popoyu.
Ağlasana ulan! ağla enayi,
Susarsan çok işin var diyemedim...

Hakk'ın emaneti vücuda girdi,
İlahi ilk aşkım yanıma durdu.
Açtı ak göğsünü hemen süt verdi,
Sevgisiz var olmak zor diyemedim...

Çocukluğum malum, yoklukla geçti,
Ben koştum peşinden talihim kaçtı.
Düzgünlük başıma çok işler açtı,
Mevladan gelene şer diyemedim...

Avundum bir hayli umut selinde,
Mülayim yaşadım kendi halinde.
Doğrunun ilmeği puştun elinde,
Emeksiz kazanca kar diyemedim...

Gel zaman-git zaman dertle tanıştım,
Aklım ermeyeni dosta danıştım.
Nerde çiçek görsem koştum-yanaştım,
Gir dedim, der dedim, sür diyemedim...

Al defter-kitabı 'oku' dediler,
Hırsıza mazlumun teki dediler.
Yok dedim, zıkkımın peki dediler,
Bir dedim, gör dedim, kör diyemedim...

Kiminin hayrında hızırı gördüm,
Kiminin şerrinde muzırı gördüm.
Kusurun ardında özürü gördüm,
Ter dedim, kir dedim, yur diyemedim...

Gözlerim kırkında açıldı esas,
Bileğim kuvvetli, yüreğim hassas.
Sil baştan isterken kısasa kısas,
Alnıma yazılan sır diyemedim...

Bir ömür gönülden gönüle aktım,
Kaybolan yılların seyrine baktım.
Ayşe'yi-Neşe'yi size bıraktım,
Topraktan gayrıya yar diyemedim...