%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
Aşığım ay vurgunuyum
Kara sevda yorgunuyum
Abu derya durgunuyum
Dolar taşarım kime ne
Son bir iki yılda yazdığım beş altı yüze yakın veya fazla şiirim olmakla birlikte ‘’kitapsız şairler! ' denim. Mason değilim. Lions Kulübüne üye değilim; Kültür Bakanında tanıdığım da yok. Halkımız öyle şiir de okumuyor ki. Şiirlerimi noterde tescil ettirecek parayı ancak bulabiliyorum. Belki de biraz geç gelmişim dünyaya diye düşünüyorum. Hani şu ''Sanataın içine tükürülmediği''; şiire sanata gerçek değer verildiği; yoldaşlık, ülküdaşlık gibi duyguların olduğu; köylerde keşikle iş yapmanın, yani vicdanın, yani sevdanın, tedeavülden kalkmadığı; bir de şerefsizlerle, namusuzlarla, rüşvetçilerle, vurguncularla, katillerle yurdum insanının gurur duymadığı zamanlarda hani.. belki de hepsi o zaman da vardı da tek seseli ülkemizde biz duymuyorduk.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
