Limon ağaçlarının altında,
Isırgan otlarının arasında,
Siyah naylon ayakkabılarla,
Bazen sel sularının altında kalan,
Üzeri naylon tabanı naylon olan bir çatmada;
Çok hızlı geçmişti zaman
İlkokula kayıt yaptırdı babam
Eti senin kemiği benim demişti Kravatlı adama,
O adam öğretmenimmiş meğer;
Benden büyükler anlatırdı hep oynadıkları oyunları,
Oyuncaklarla oynamaya gidiyordum sanki Okula
Daha tanışmamıştım hiç kimseyle
Çizgi çektirmişti önce Öğretmenim
Okula ilk başlangıcım çizgiydi, Yapamadım çizgiyi
Yüzümde elinin, sırtımda ayakkabısının izi
“Oku adam ol”
Sanki ilk ayet “Oku”
Öğretmenin vurduğu yerden gül bitermiş
Kin bitti nefret bitti
Çocuktan adam yapmaya kalktılar
Yaşım otuzdört oldu hala okuyorum öğretmenim
Hala 'adam' olamadım Öğretmenim.
Okuyorum kendi kendime
Sen yoksun bana yol gösterecek
Cehaletimi yenmek için okuyorum
Ya yenemeyenler Öğretmenim?
Kayıt Tarihi : 14.1.2009 08:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/14/biyografi-13.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)