Bittim Artık Şiiri - Abbas Paksoy

Beklemekten usandı, şu canım.
Umudum kalmadı, bittim artık.
Ne heves kaldı, ne heyecanım.
Umudum kalmadı, bittim artık.

Bir gülüşe, bir cilveye kandım.
Aşkın ile alev alev yandım.
Yollarına bakmaktan, usandım.
Umudum kalmadı, bittim artık.

Çiçekler açıyor, baharlarda.
Domurcuklar, yeşerir dağlarda.
Hani; Yetim bir çocuk, ağlarda,
Umudum kalmadı, bittim artık.

Birçok, hayalim vardı, benimde.
Bir nefesim kaldı, bedenimde.
Sihirli sesin, çınlar beynimde.
Umudum kalmadı, bittim artık.

Gönlüm açardı, sen gülünce.
Bütün arzular biter, ölünce.
Paksoy’um beklemişti, ömrünce.
Umudum kalmadı, bittim artık.