Ömür dediğin nedirki akıp gidiyor
Uykuya hasret sevgiye yoksun kaldım
Özledim demek dile kolaymış
Asla uzak kalamam bir daha senden
Hüseyin yanmaz düştü şimdi kendi derdine
Yokluğun donduruyor beni kış gibi
Ruhum daraldı seni düşünürken
Kuruyan ağaç yaprağı gibi soldum
Seni ilk gördüğüm o günden beri
Çıkmıyorsun hiç aklımdan
Seni öyle çok sevdim ki
Dünyaları verseler değişmem
Gözlerin gözlerime baktığında
Ellerim boş kaldığında içim kan ağlıyor
Gökte uçan bir kanadı kırık kelebek gibi
Bir damla yağmura hasret kalmış yaprak misali
Hüseyin yanmaz zaten yaralı
Değmiş bir hançer yanan bağrıma
Yaprağım kurudu düşmüşüm sevenlerin dilinden
Sırtımda kaldı vurduğun hançer yarası
Kaç mevsim de geçse kanıyor halen yarası
Bitti yaz mevsimi bak yine
Tadı yok artık sensiz bu hayatın
Kapladı içimi derin bir hüzün
Ulaşmak ne kadar zormuş sana
Bekle şimdi gelsin bir yaz mevsimi
Gök kuşağı renginden
Adını yazdım seven kalbime...
Hüseyin Yanmaz
16/10/2009
Kayıt Tarihi : 16.10.2009 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler Hüzeyin bey.
akmış yüreğiniz alabildiğince yoğun...
saygılar kaleminize...
TÜM YORUMLAR (4)