Seninle daha ilk tanıştığımızda bile,
Bir gün ayrılırsak demiştin.
Senin için çok kolaydı biliyorum.
Veda etmek bitsin demek.
Bense seni bu kadar severken,
Sana nasıl veda ederim.
Ne kadar da zormuş.
Birisine seni deli gibi severken,
Seni arzularken hoşça kal demek.
Seni sanki bir el gibi görmek.
Sen hep hazırsın ayrılmaya,
Ama ben bir anımı bile sensiz düşünemiyorum.
Ben sensizliği nasıl düşünürüm.
Nasıl ellerim ellerine değmeden dururum.
Nasıl gözlerine bakmadan dururum.
Verdiğim sözlerin nasıl unuturum.
Biliyorum biz seninle beceremedik bu aşkı sen gittin ama ben gidemedim.
Senin o güzelliğin,gözlerin,yanağındaki gamzen. Benliğimi benden alan sesin,
O güzel nefesin karşısında,
Ben bir mum gibi erirken,senden nasıl gideyim.
Güzelim sen beni sevdiğine emin misin?
Ben sana deli gibi sevgiyle aşkla bakarken,
Benim karşıma geçip de gidiyorum diyebilir misin?
Peki soruyorum sana bitti mi bu aşkımız.
Bu masal bitti mi? Böyle veda mı olur.
Neden savaşmadın neden direnmedin.
Ben mi beceremedim sen mi ?
Bu dünyada bunca güzelin içinde aşkımızı doya, doya yaşamak varken.
Neden beceremedik,
Sevmeyi de beceremedik terketmeyide,
Ve ben yine buğulu gözlerle bütün şiirlerinde seni yazıyorum.
Keşke şu an karşımda olsan,
Bir kere daha sorsam.
Bitti mi bu aşkımiz bitti mi....?
03.10.2025
Ferhangi siir
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hasret




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!