Kaprislerin canıma tak; etti farkında değilsin
Kavga, kriz, panik atak; yetti farkında değilsin
Vebalini alıp göze, acımadan kıydın "biz"e
Öfken seni dar dehlize, itti farkında değilsin
Madem ki incitmek sanat, kır gönlümü hergün kanat
Muhtemelen sana rahat, battı farkında değilsin
Kalp bi dergâh; hoş bir yapı; gönlüm artık boş bir yapı
Gülen bahtın şimdi hapı, yuttu farkında değilsin
Dikkat çekip 'çok ısı'ya, girme demiştim bu suya
Nefsin şeytanla pusuya; yattı farkında değilsin
Nedametin hası ile, affet desen boş nafile
Gör, kafamın tası bile; attı farkında değilsin
Ey asi cemâl-i mâhım, bedduam oldu silahım
Ağlattıkça, sana âhım; tuttu farkında değilsin
Tükenirken sana sevdam, duyulmadı âhım, nidam
Boşa değil bu elvedam; bitti farkında değilsin
Aşk çilesi hoş sarmaşık, sayende oldu karmaşık
Seni seven o saf aşık, gitti farkında değilsin.
Kayıt Tarihi : 21.2.2025 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!