Bitti diyemedim Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

BİTTİ DİYEMEDİM
Kaç defter yaprağı buruşturup attım,
Karaladım sildim çizdim sildim,
Aşkımız bitti diyemedim!
Elim gitmedi yazamadım işte,
Beklide bittiğini kabul edemedim.
Anlatamadım yüreğime.
Çok zor olacak alışmak yokluğuna.
İçimdeki sevgiyi yok sayamam,
O güzel hatıraları da silip atamam…
Bunların hiç birini yapamam bir tanem,
Yapamam.

Gün ağarmak üzere.
Dışarıda yağmur yağıyor,
Sesi sanki odamın içinde.
Radyoda (biz ayrılamayız) şarkısı çalıyor,
Dudağımda buruk bir gülümseme;
Ama biz ayrıldık işte,
AYRILDIK..!
Söylemesi nede kolay geliyor,
Ama gel gör ki içimde kasırgalar kopuyor.
Yağmur dışarıda değil sanki,
Yüreğime yağıyor…

Bizim sevgimiz aslında öyle büyüktü ki
Ne badireler atlattı,
Hepsine gülüp geçmiş alay etmiştik.
Şimdi ayrılık alay ediyor,
Kazandım işte kazandım diyor!
Zafer bayrağını inadına karşımızda sallıyor.

Bitemezdi bizim aşkımız yıkılmazdı sevdamız.
Hiçbir dalga silemezdi,
Kumlara çizdiğimiz kalpleri…
Fırtınalarda eğilmezdi dallarımız
Öyle mutluyduk ki!
Ayrılık biz uğramaz derdik.
Çünkü ölesiye sevmiştik
Her sarsıntıya dayanaklıydı yüreklerimiz.
Yok yok bu bir şaka…
Yarın elinde bir demet gülle,
Sürpriz yapıp çıkar karşıma,
Özledim bir tanem çok özledim deyip,
Sarılır boynuma sıkıca..!

07.05.2010 G. Y