Bitti bu şiir…
Kelimeler, senin adını taşıyamayacak kadar yorgun artık.
Her mısra, sessizliğine çarparak geri dönüyor bana.
Bitti…
Devamı, aynı geceyi tekrar tekrar anlatmaktan ibaret.
Bir bardak soğumuş çayın dibi gibi,
tadı çoktan kaçmış.
Oysa başladığında,
deniz kokuyordu cümleler;
içinde martılar, ince yağmurlar,
uzak iskeleler vardı.
Şimdi hepsi,
gitmene alışmaya çalışan bir şehir kadar suskun.
Bitti bu şiir…
Acısı hâlâ kâğıtta değil, içimde.
Ve sen,
bütün beyaz sayfalarımda hâlâ susuyorsun.
Muhammed Yağmur
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!