Bitti Artık Saltanatın Şiiri - Mehmet Zafer

Herkesin gözünde erişilmez olsam da ,
Senin nazarında bir zerreydim.
Sana olan sevgim ,
Sana karşı biriktirdiğim aşk
Öyle bir makama yükseltmiştiki seni ;
Kendimi aciz bir kul olarak gördüm karşında.
Sen yüce bir makamın sahibi
Ve ben sana mecbur bir halde
Hayata tutunmaya çalışıyordum.
Tam da bu yüzdendir
İçimde saklı kalması gerekenlerin
Dallanıp budaklanması.
İçimi yakan korun sebebi,
Hüzünlerin gözlerimde cemre olup
Bir bir açıp canımı acıtması bu yüzden.
Hüzünlüysem ,
Karamsarlık boynuma dolanmışsa
Sen gülümsemediğin içindir.
İklimler bahara vurmuşsa,
Aydınlanmışsa dünya
Sen gülümsediğin içindir.
Bu yüzdendir iklimlerin değişmesi,
Bu yüzdendir dünyanın aydınlığı karanlığı.
Her şeyi sana bağlamıştım,
Her halim senden bir hal almıştı.
Şimdi acılarımı mihrabında sakladığım geceleri ,
Saçları dağılmış sabahlarla birleştiriyorum .
İçimi yakan ateşin halinden anladım
Ayrılığın sabahı karşılamak adına
Savaş açtığım gecelerde
Nasıl ölümün eşiğine beni bıraktığını .
Sevdiğim...Ömrüm.. Yaşama sebebim...
Sen ,söz kadar eski bir yazgıydın alnımda.
Lakin her dem büyüyen bir acı oldu yüreğimde aşkın.
Toprağa gömülenlerin
Neden geri gelmediklerini anladım seni özlerken.
Kirpiklerimden akan ırmakların
Yanaklarımı öpüp avuçlarıma biriktirdiği sıcaklık
Bu aşkın bitişidir sevgili.
Avazım gökyüzünün dudak kıvrımlarında birikiyorsa,
Bilinmez hallerim gözlerine değmesin diyedir.
Yıktım gönlümün sarayını,
Bitti artık saltanatın.