Bitti Artık… Şiiri - Yunus Atar

Daha öncede hep böyle başlamıştı sözlerim..
Her ayrılıktan sonrada kalem acı doğurmuştu kağıda..
Kâğıttaki sözler sanki dilimden değil de,
Gözlerimden dökülmüş gibiydi..
Ama bu sefer ‘’Sahiden Bitti..’’..

Hayallerimi Otopsiye sokmadım..
Kurcalamadım yani..
Neden? , Nasıl? , Niçin?
Hayallerim intihar mı etti ?
Yoksa işin içinde başka biri mi vardı?
Merak etmedim..
Çok severken seni,

Diğerlerine benzemiyor değil mi bu?
Mesela bu sefer ellerinden bahsetmedim..
Hani demiştim ya sana; ‘Gülme! ’
Tetikleme şu aşkı diye..
Artık gülüşlerinin de bir anlamı kalmadı..

Mesela CAN demedim kimseye,
Sorduklarında hep aynı şeyi söyledim..
CAN oydu.. CANIM gitti..
Can dedim de aklıma geldi,
Neyse unuttum.. Aklım da gitti..

İnanmak çok zor değil mi?
Hiç bitmeyecek sanmıştın..
Sanmıştım ki, İlelebet sana AŞIK kalacaktım,
Sanmıştın ki, Kız hep bana Aşık, çok seviyor.
Gidemez.. Bitiremez içindeki Beni..

Ama inan bu sefer sahiden bitti..
CAN SENDİN, Gittin Canım..
O zaman anladım ki;
Sevmek için Can değil,
YÜREK lazım…
YÜREK…! ! !